مقالات
انواع سبک‌های نقاشی(قسمت دوم)
در بخش اول از شناخت انواع سبک های نقاشی به معرفی رئالیسم، امپرسیونیسم، فوویسم، پاپ آرت، کوبیسم، اکسپرسیونیسم، سوررئالیسم و مینیمالیسم پرداختیم در ادامه این مقاله به معرفی برخی دیگر از سبک های نقاشی خواهیم پرداخت.
رمانتیسم
رمانتیسیسم از جمله جنبش‌های هنری بود که در اروپا و در انتهای قرن هجدهم شکل گرفت. این جنبش بر اساس تاکید آن بر احساسات و فردگرایی به همراه ستایش طبیعت و گذشته (تاریخ) شناخته می‌شود و به نوعی واکنشی در برابر انقلاب صنعتی بود.
اصطلاح رومانتیسم معرف طرز فکری است که در آن احساس و عاطفه نقش اصلی را بازی میکند . هنرمند رومانتیک در پی یافتن واقعیتی فراتر از سنت و قاعده بود و می خواست آن انسان طبیعی را که پشت نقاب انسان جامعه ساخته سنتی ، پنهان مانده بود ، باز بشناسد . قرن هیجدهم که قرن نقد و تحلیل بود با مجال دادن به بحث و جدل های داغ درباره خوب و بد زمینه فکری رومانتیسم را فراهم ساخت . رمانتیسم در اصل، جنبشی هنری بود که در اواخر قرن هجدهم و نوزدهم در ادبیات و سپس هنرهای تجسمی، ابتدا در انگلستان و سپس آلمان، فرانسه و سراسر اروپا رشد کرد. رمانتیسم تا حدودی بر ضد جامعه اشرافی و دوران روشنگری (به طور بهتر، عقلانی) بود. اثر هنری خوب از نظر هنرمند رومانتیک ، آن اثری نبود که تناسبات و اجزاء هماهنگ و موزون داشت ، بلکه اثری بود که عواطف خوشایند در بیننده ایجاد می کرد . در میان طرفداران سبک رمانتیک، امر خاص ارزشمندتر از امر عام بود و خاص بودن فرهنگهای بومی، تنوع و تکثر زبانهای بشری، هویتهای محلی و منحصر به فرد بودن آدمیان ستایش میشد.
معروف ترین هنرمندان رمانتیسم
هنرمندان برجسته: دلاکروا ، ژریکو و کاسپار داوید فریدریش
نئوامپرسیونیسم (نودریافتگری)
نام نئو امپرسیونیسم را منتقدی به نام «فیلیکس فینیون» در سال ۱۸۸۶ میلادی برای این جنبش هنری در فرانسه ابداع کرد. این سبک در مخالفت با سبک امپرسیونیسم به وجود آمد. نقاش نئوامپرسینویست نیز همچون نقاش امپرسیونیست اساساً با بازنمایی نور و رنگ سروکار دارد، اما در حالی که امپرسیونیسم مبتنی بر روشی تجربی و خوانگیخته بود، نئوامپرسیونیسم بر اصول علمی استوار بود و به ترکیببندی‌های دقیقاً صورتبندی شده منتج میشد. اعتقاد نقاشان نئوامپرسیونیسم آن بود که با این روش ، صداقت بصری نسبت به طبیعت به کمال خود میرسد. اما این افراط در طبیعت گرائی ( طبیعت گرائی علمی) طبیعتا زمینه را برای واکنشی ضد طبیعت گرایانه و کلا هنری هموار کرد.
معروف ترین هنرمندان امپرسیونیسم
هنرمندان برجسته: کلود مونه، برته موریسو، کامیل پیسارو، آلفرد سیسلی، آگوست رنوار، مری کاست و ادگار دگا
آبستره (انتزاعی)
آبستره به تنهایی یک سبک نقاشی نیست چراکه سبک های نقاشی مختلفی در آن تجسم می‌یابند که نمایش دقیق واقعیت بصری هدف آن‌ها نیست. هنر آبستره می‌تواند به شکلی جزئی یا کلی باشد. انتزاع تغزلی یا هندسی به عنوان آبستره کامل در نظر گرفته می‌شود که متقابلا با سبک‌های هنری در رئالیسم و رنسانس مشترک است. به عبارت دیگر هنر آبستره یا انتزاعی، هنری است که به مضمون اثر هنری اعتقادی ندارد و صرفاً بر ارزشهای جمال شناختی فرم و رنگ تاکید می کند. براین اساس بسیاری ازآثار هنری تزئینی ، در رده هنر( آبستره) قرار میگیرند.
هنر آبستره مشتقات گوناگونی داشته است که از آنجمله : آبستره اکسپرسیونیسم ، اکشن پین تینگ و تاشیسم . در این سه شیوه اخیر تاکید عمده بر خود انگیختگی و عدم تعهد در بوجود آوردن شکل ها و نقوش است.
معروف ترین هنرمندان آبستره
هنرمندان برجسته: واسیلی کاندیسکی
سبک ورتیسیسم (دوران گری)
دَوَران‌گری یا ورتیسیسم یک جنبش هنری کوتاه مدت در اوایل قرن بیستم بود که در بریتانیا و تحت تأثیر حجم‌گرایی و آینده‌گری به‌وجود آمد. اگرچه دوران‌گری از درون حجم گری درمی‌آمد، اما به پویایی و ملاک های دیگر آینده‌گری نزدیکتر بود. تفاوت اصلی دوران‌گری با آینده‌گری در شیوه ی نشان دادن حرکات است. در دوران‌گری زندگی مدرن به‌وسیله ی یک سری خط کلفت نشان داده می‌شود که چشم را به مرکز تابلو هدایت می‌کنند. دیگر مشخصه‌های این سبک استفاده از کمان‌ها و زاویه‌های چندگانه بر سطحی تخت، به‌منظور پدیدآوردن تجسمی از چرخش و التهابی گرداب مانند است.
معروف ترین هنرمندان ورتیسیسم
هنرمندان برجسته: ویندهم لوئیس و آلوین لنگدون کابرن
فوتوریسم
مهمترین جنبش پیشرو ایتالیایی ( آوانگارد ) قرن بیستم، فوتوریسم است که در آن به مدرنیسم و تکنولوژی بها داده می شد.
پیروان این سبک بر این باور بودند که گونه فرهنگی سنتی و قدیمی را از بین برده و زیبایی زندگی مدرن، ماشین آلات، سرعت و تغییر و خشونت را در آثارشان منعکس کنند. بسیاری از هنرمندان آن نهضت مضامین خود را به صورت نقاشی و مجسمه توصیف می کردند و تنها دسته معدودی از آن در معماری استفاده کردند. کلمه (فوتوریسم) برای اولین بار در بیانیه ( فیلیپو تومازو مارینتی ) در روزنامه ( مانیفست فوتوریسم ) در تاریخ بیستم فوریه ۱۹۰۹ استفاده شد.
معروف ترین هنرمندان فوتوریسم
هنرمندان برجسته: اومبرتوبوچینی ، جیاکومو بالا ، جینو سورینی و کارلو کارا
پرسیژنیسم (راست خط کاری)
راستخط کاری یا پرسیژنیسم یک جنبش هنری است که بعد از جنگ جهانی اول و قبل از جنگ جهانی دوم در آمریکا به وجود آمد.ویژگی های این سبک عبارتند از :سادگی شکل، صراحت هندسی سطوح، راستبُری خط و دقت در سامانبخشی به عناصر تصویری .نقاشان این سبک معمولاً مضمون کار خود را صحنه‌هایی صنعتی و شهری و ساختمانی خالی از وجود آدمی انتخاب می کنند .به این جنبش نام‌های دیگری مانند حجم‌گری واقع‌نما (Cubist-Realists)، نقاشان پاکی‌پرداز (Immaculates) و پاکی‌پردازان (Sterilists) هم داده‌اند.
جنبش راست‌خط‌کاری روی جنبش‌های واقع‌گرایی جادویی و هنر عامه تاثیر داشته‌است.
معروف ترین هنرمندان پرسیژنیسم
هنرمندان برجسته: جان استورز ، چارلز دموث و دیوید استوارت
سبک نقاشی مدرنیسم (نوگرایی)
نوگرایی، که از آن به نام های تجدد یا مدرنیسم (modernism) نیز یاد می‌شود، به معنی گرایش فکری و رفتاری به پدیده‌های فرهنگی نو و پیشرفته‌تر و کنار گذاردن برخی از سنت های قدیمی است. نوگرایی فرایند گسترش خردگرایی در جامعه و تحقق آن در بستر مدرنیته است. نوگرایی یا مدرنیسم، گستره‌ای از جنبش های فرهنگی که ریشه در تغییرات جامعه غربی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم دارد، را توصیف میکند. این واژه مجموعه‌ای از جنبش های هنری، معماری، موسیقی، ادبیات و هنرهای کاربردی را که در این دوره زمانی رخ داده‌اند، در بر دارد.
معروف ترین هنرمندان مدرنیسم
هنرمندان برجسته: کلود مونه، پیر آگوست رنوار، جان سینگر سارجنت، ژرژ سورا، ادوارد مونک، ونسان ونگوگ و پابلو پیکاسورکه، دوفی، ولامینگ
پوینتیلیسم (نقطه چینی)
پوینتیلیسم به معنی نقطه چینی یا نقاشی نقطه نقطه است، این سبک از نقاشی یکی از سبک‌های نقاشی پسادریافتگری است که در آن تصویر به‌وسیلهی گذاشتن نقطه‌های کوچکی از رنگ خالص به صورت مجزا ولی در کنار هم شکل می‌گیرد. ژرژ سورا این روش را در سال ۱۸۸۶ تا آن‌جا گسترش داد که شاخه‌ای دیگر به نام نقطه‌چینی از دریافتگری به‌وجود آمد. دیگر نقاشانی که به این سبک نقاشی می‌کردند پل سینیاک و هانری ادموند کروس بودند. واژه پوینتیلیسم اولین‌بار توسط منتقدان هنری در اواخر دهه ۱۸۸۰ به منظور دست‌کم گرفتن و مسخره جلوه دادن آثار این هنرمندان استفاده میشد، اما اکنون بدون بار معنایی تمسخرآمیز که در گذشته رایج بود، این واژه در هنر جای خود را تثبیت کرده بطور رایج استفاده می‌شود. تکنیک مشابه دیگری که در آن، نقاشی توسط نقطه‌های ریز و تنها با استفاده از یک رنگ انجام می‌شود، «ترام یا نقطه‌نگاری» نام دارد.
معروف ترین هنرمندان پوینتیلیسم
هنرمندان برجسته: ژرژ سورا ، پل سینیاک و هانری ادموند کروس
