نقاشی در دوره رنسانس

رنسانس:

رنسانس به معنی تجدید حیات، یا نوزایی است. اما عموماً رنسانس به جنبشی فکری و عقلانی گفته می شود که در سدهٔ چهاردهم میلادی در ایتالیا شروع شد و در سدهٔ شانزدهم میلادی به اوج خود رسید. ایتالیا آغازگر رنسانس بود زیرا به توانایی انسان اهمیت می دادند یعنی به تدریج دنیای فکری انسان ها از ارزش ها و اندیشه های مذهبی جدا و به اندیشه ها و ارزش های زندگی بشری و فردگرایی تغییر یافت.

ویژگی های هنر دورۀ رنسانس:

احیای روح هنر دوره کلاسیک یونان و روم، طبیعت گرایی، فردگرایی، کالبدشناسی انسان، تکمیل قواعد پرسپکتیو، توجه به موضوع های دنیوی، رواج نقاشی رنگ و روغن برای تجسم گرمی و طراوت پوست از ویژگی های هنر دورهٔ رنسانس است. ۳ علل شکل گیری دورۀ رنسانس توسعه تجارت بین المللی، گسترش جامعه شهرنشین، شکل گیری طبقه متوسط، اختراع چاپ و رواج کتاب های چاپی، کشف سرزمین های جدید، افزایش موقعیت اجتماعی هنرمندان، هنر دوستی اشراف جامعه و حمایت از هنرمندان، خود باوری و اعتقاد به توانایی و شایستگی انسان از علل شکل گیری جنبش رنسانس است.

مهم‌ترین آثار دوره رنسانس

۱:لئوناردو داوینچی

لئوناردو داوینچی، مرد ایده‌آل رنسانس

او کمک های زیادی به عرصه هنر کرد، از جمله پیشگامی در تکنیک‌های معروف به اسفوماتو، انتقال ملایم از نور به سایه و chiaroscuro، استفاده از تضاد قوی بین روشنایی و تاریکی برای دستیابی به یک اثر سه بعدی. داوینچی، مونالیزا، معروف‌ترین نقاشی جهان را کشید. از دیگر آثار مشهور هنری او می‌توان به شام ​​آخر و مرد ویترووین اشاره کرد. ‌‌‌‌او بدون شک مشهورترین هنرمند رنسانس است.

نام اثر : مونالیزا

میکل آنژ

میکل آنژ دی لودوویکو بووناروتی سیمونی، “مرد رنسانس” یا “نابغه جهانی

مجسمه داوود او مشهورترین مجسمه در غرب است. نقاشی‌های دیواری او بر سقف کلیسای سیستین و آخرین داوری روی دیوار محراب آن جایگاه او در میان بزرگترین نقاشان را تضمین می‌کند. کلیسای سنت پیتر او، مشهورترین اثر معماری رنسانس است.

نام اثر: دیوید

رافائل

رافائل شاید محبوب‌ترین نقاش در دوران رنسانس بود و حتی تا اواخر قرن نوزدهم، آثار او بیش از هر هنرمند دیگری مورد احترام بودند و او به عنوان بهترین الگو برای نقاشی تاریخ در نظر گرفته می‌شد. اگرچه شهرت میکل آنژ و لئوناردو از آن زمان به بعد از او فراتر رفته‌است، رافائل هنوز در زمره بزرگترین هنرمندان تاریخ به حساب می‌آید. او بیش از هر کس دیگری در به تصویر کشیدن واقع‌گرایانه‌ی احساسات مهارت داشت. هنر او به دلیل وضوح فرم، سهولت ترکیب و درخشش بصری در سراسر جهان تحسین می‌شود. بسیاری از نقاشی‌های او از جمله شاهکارش، مدرسه آتن، سنگ بنای هنر رنسانس به حساب می‌آیند.

نام اثر: مدرسه آتن

دوناتلو

دوناتلو به همراه دوستش، معمار معروف فیلیپو برونلسکی، سفری به رم داشتند و خرابه‌های روم باستان را مطالعه کردند. دوناتلو و برونلسکی در ادامه تأثیر عمیقی بر هنر و معماری رنسانس گذاشتند. دوناتلو مجسمه‌ساز برجسته اوایل رنسانس بود و برخی از مشهورترین مجسمه های جهان از جمله داوود برنزی و مجسمه سوارکاری گاتاملاتا را خلق کرد.

نام اثر: داوود برنزی

ساندرو بوتیچلی

بوتیچلی احتمالا بزرگترین نقاش اومانیست رنسانس اولیه بود. او طیف وسیعی از موضوعات اساطیری و مذهبی و همچنین چند پرتره نقاشی کرد. بوتیچلی قصد داشت از طریق آثارش زیبایی و فضیلت را به تصویر بکشد. الهه ناهید، که نمایانگر این ویژگی‌ها است، در بسیاری از شناخته‌شده‌ترین آثار او ظاهر می‌شود. نقاشی‌های او به نام‌های تولد ونوس و پریماورا از معروف‌ترین نقاشی‌های رنسانس هستند.

نام اثر: تولد زهره

جوتو

جوتو مهمترین نقاش ایتالیایی رنسانس اولیه در قرن چهاردهم بود. او انقلابی در هنر غرب به وجود آورد تا جایی که تقریباً هفت قرن به عنوان پدر نقاشی اروپایی مورد احترام بوده‌است. اولین نقاش بزرگ رنسانس، جوتو، با سبک رایج بیزانسی خداحافظی کرد و در عوض «تکنیک ترسیم دقیق از زندگی را که برای بیش از دویست سال نادیده گرفته شده‌بود» دوباره معرفی کرد

نام اثر: بوسه یهودا

هیرونیموس بوش

هیرونیموس بوش اولین هنرمندی بود که موجودات و قلمروهای خلاقانه‌ای را به تصویر کشید که برای انسان غیرقابل درک است. او یک بار گفت: « ذهنی که همیشه از اختراعات دیگران استفاده می‌کند و خودش هیچ چیز اختراع نمی‌کند، ناتوان است.» هنر او به دلیل وجود انسان‌ها، حیوانات، هیولاها و موجودات خارق‌العاده‌ی ناشناخته برای انسان‌ها مشهور است.امروزه هیرونیموس بوش به عنوان یکی از اولین نابغه‌های دنیای هنر رویاگرایی و یک نقاش بسیار فردگرا با بینش عمیق نسبت به خواسته‌ها و عمیق‌ترین ترس های بشر در نظر گرفته می‌شود.

نام اثر: باغ لذت‌های زمینی

آلبرشت دورر

آلبرشت دورر نقاش و نقشه‌کشی باهوش بود، اما بیشترین تأثیر هنری او در عرصه چاپ‌دستی بود. او کار خود را به عنوان شاگرد مایکل وولگموت آغاز کرد، که سرپرستی یک کارگاه بزرگ را بر عهده داشت و مسئول هنرمندانی بود که در آن زمان استانداردهای چوب‌بری آلمانی را احیا کردند. او به عنوان یکی از برجسته‌ترین چهره‌های تاریخ چاپ‌دستی تلقی می‌شود. دورر با هنرمندان بزرگ ایتالیایی زمان خود از جمله رافائل و داوینچی در ارتباط بود. او به عنوان بزرگترین هنرمند آلمانی رنسانس شناخته می‌شود که تأثیر عمیقی بر هنرمندان نسل‌های بعدی، به ویژه در هنر چاپ‌دستی گذاشت.

مان اثر: ملانکولیا اول

تیتیان

تیتیان اصلی‌ترین نقاش مکتب ونیزی قرن شانزدهم بود. او یک نقاش همه‌کاره بود و در پرتره مهارت داشت. تیتیان در طول زندگی هنری طولانی خود، سبک‌های مختلف نقاشی را تجربه کرد. او در سال‌های پایانی زندگی خود به طور اساسی در سبک و تکنیک خود تجدید نظر کرد. ظرافت رنگ‌های آثار بعدی او در هنر غرب بی‌سابقه است. تیتیان توسط معاصرانش به عنوان “خورشید در میان ستارگان کوچک” مورد تحسین قرار می‌گرفت. او امروزه از نظر منتقدان هنری به عنوان یکی از بزرگترین نقاشان تمام دوران شناخته می‌شود.

شاهکار: ونوس اوربینو

تینتورتو

در دوران رنسانس، هنرمندان ایتالیایی زاویه‌ دید را برای ایجاد توهم فضای سه‌بعدی بسط دادند. تینتورتو این تکنیک را با استفاده از چشم‌اندازهای طولانی و گسترده به اوج خود رساند. سبک تینتورتو مبتکرانه و دراماتیک بود و او علاقه زیادی به خلق آثار عظیم‌الجثه داشت. هنر او به دلیل طبیعت رادیکال، پرزرق‌وبرق و مدرن بودنش شناخته شده‌است.

شاهکار: شام آخر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *